| 4vf. 1. Barrel. ic. 759. Cup. Pamphyt. (Camp. hirsuta ocymifolio caulem ambiente).

Syn. it.: Fl. Neap. Raccolt. Viagg. p. 204 et al. Bivona Centur. 2. p. 16. Ucria p. 93. Rafinesq. Ethn. p. 11. —

— exot: Flor. Graec. Prodr. 1. p. 141. Desfont Atl. 1. p. 179!

In Sicilia et parte extrema Italiae inter vulgares est planta; gradum 41 v. 42 omnino non excedens, et ultra 40 jam rarescit. In Graecia et Barbaria quoque crescit et forsan per plures terras mare mediterraneum cingentes. Regionis sempervirentis incola est et vix altius adscendit. Loca sterilia amat. — Tum in solo calcario tum in vulcanico observavi. —

Obs. Est Camp. mollis β. Willd. et alior. Vera C. mollis vix Italiae est indigena. Camp. decipiens Roem. et Schultes Syst. 5. p. 142 ni fallor ad dichotomam spectat.

††† Corolla subinaequali, capsula apice dehiscente.

29. Campanula Erinus (Lin.), floribus axillaribus sessilibus, caule dichotomo, foliis oblongis profunde dentatis sessilibus, inferioribus alternis, superioribus oppositis. Morison hist. II. Sect. 5. t. 3. f. 25. Column. Phytol. p. 122. t. 37. fig. sinistra.

Syn. it.: All. Ped. 1. p. 114. Fl. Pis. et Santi Viag. 2. p. 37, 110, 226. Fl. Rom prodr. p. 101. Flor. Neap. Raccolt. Viagg. p. 71 et al. Ucria Hort. p. p. 94.

— exot.: Fl. Fr. 3. p. 705. Flor Gr. Prodr. 1. p. 142. Desf. atl. 1. p. 181! v. Buch. Canar. (Act. Berol. Quer. Esp. 3. p. 383 nr. 4. et Cavanilles Valencia T. 2.

Civis est Florae mediterraneae, per omnes enim terras mare mediterraneum circumdantes satis frequens; in Italia inferiori et Sicilia vulgaris, in superiori plane desideratur. Regionis sempervirentis praecipue incola est, adscendit autem etiam in regiones sylvaticas; — in subalpina etiam pygmaeam deprehendi. — In muris et locis saxosis praecipue viget. —

30. Campanula Elatines* (Lin.), floribus axillaribus, pedunculis multifloris capillaribus, foliis cordatis petiolatis pilosis, stylo exserto. All. Ped. t. 7. f. 2. (haud bona).

Syn. ital.: All. Ped. 1. p. 114! Flor. Neap.? Daponte Serio? In Pedemontii montanis umbrosis, teste Tenorio etiam in regno Neapolitano.

Obs.: In Fl. Fr. satis male citatur Barrel. icon. 453. quae ad C. fragilem pertinet.

Species mihi aut prorsus aut tanquam Italicae ignotae.

Campanula nicaeensis Roemer et Schult. Syst. 5. p. 126 (caule angulato simplici glabro, foliis radicalibus oblongis in petiolum attenuatis, caulinis confertis subcordatis ovatis acuminatis crenatis pubescentibus subtus hispidulis, capitulo terminali. All. Ped. t. 39. f. 1. in regione Nicaeense). Cfr. C. glomerata.

Campanula cervicarioides Roemer et Schult. Syst. 5. p. 128. (hirta, floribus sessilibus capitulo terminali glomeribusque axillaribus, foliis caulinis lineari-lanceolatis subamplexicaulibus auctissimis complicatis crenato-serratis in Italia).

Campanula virgata Flor. Neap. Raccolt. Viag. p. 426 (Labillard. Syn. 2. p. 11. t. 6. ramis virgatis, foliis lanceolatis utrinque acutis dentatis scabriusculis, corollis profunde partitis, floribus binis sessilibus, — Phyteuma virgatum Willd. —).

Campanula corymbosa Flor. Neap. Prodr. an C. co- rymbosa Desf. plant. Coroll. t. 15. (erecta villosa, foliis ovatis serratis, floribus corymbosis, calyce tecto laciniis lanceolato-subulatis ciliatis sinubus reflexis.). —

Campanula grandiflora Tenore Catal. 1813.

Campanula glabra Flor. Neap. Prodr.

Campanula magellensis Flor. Neap. Prodr.

Campanula urticifolia Vitman. Summa plant. 1. p. 454 (caule erectiusculo, foliis superioribus sessilibus spica secunda, pedunculis unifloris, calycibus glabris). Turra Prodr. et Giornale di Venezia tab. 1. Daponte Serio. Mazzucatto Viag. an. C latifolia.

Campanula vesula All. Ped. 1 p. 108. tab. 7. f. 1 (uniflora, foliis glabris ovalibus dentatis, caule subnudo, calyce glabro);

Campanula Alpini Turra Prod. (Lin. Syst. Edit. 2. p. 1669, foliis lanceolatis serratis laevibus, floribus racemosis secundis nutantibus, calycibus serratis).

Campanula alpina, Daponte Serio (Lin. foliis ellipticis hirsutis, petiolis alaribus unifloris, floribus glabris).

Campanula genus est zonae temperatae utriusque hemisphaerii et in ejusdem parte calidiosi (30°–45°) lat.) maxime obvenit. (Italia, Graecia, Asia minor, terrae Caucasicae, Caput bonae spei, Nova Hollandia). Inter tropicos omnino desideratur, praeter duas species in Americae meridionalis regionibus temperatis (scil. in montibus mexicanis haud infra 4500 in Andibus haud infra 6180 p. p. Humboldt. Nova Genera Vol. 3. p. 300–301) et duas in montibus Nepalensibus