Editorischer Kommentar

Dieses Dokument, durch die Fußzeile auf Blatt 1 („Aus der Isis 1821 besonders abgedruckt“.) als Separatdruck von Schouw 1821 ausgewiesen, nennt Karl Sigismund Kunths Ideensammlung zur Neuausgabe der Geographie der Pflanzen unter der „No. 22 Italien Show“ (Sigle T). Das letzte Blatt fehlt im vorliegenden Sonderdruck. 1823 veröffentlichte der dänische Botaniker die deutsche Übersetzung seiner „Grundzüge einer allgemeinen Pflanzengeographie“ (Schouw 1823), die Kunth beim Verfassen seiner Ideensammlung wichtige Impulse lieferte (vgl. insbesondere Blatt 1r). Eine pflanzengeographische Übersicht von Italien und Sizilien erschien 1839 unter dem Titel „Tableau du climat et de la végétation de l'Italie“ (Schouw 1839).

| 2v Obs. C. diffusa Vahl. et C. cochlearifolia. Ejusd. quin hujus loci sint, inspectis speciminibus herbarii Vahliani non est quod dubitem. Barrel. icon. 454 autem (a Vahlio citato) vix nostram plantam sistit, plantam alpinam appellat, nec ante oculos nisi folia radicalia habuit, quae forsan ad C. rotundifoliae varietatem vel affines species pertinent. Nec C. cochlearifoliam Lamark. Enc. 1. p. 578 allegare ausus sum.

4. Campanula linifolia (Lamarck, non Willd.), caulibus subunifloris, foliis radicalibus oblongo- lanceolatis, caulinis linearibus subfalcatis. Scheuchzer iter l. p. 454 fig. 14. Barrelier. icon. 487.?

Syn. exot. Scheuchz. l. c. C. Scheuchzeri Villars. Delph. 2. p. 503. C. linifolia Flor. Fr. 3. p. 698. Wahlenb. Carpath. p. 59.

β. pubescens, C. valdensis All. Ped. I. p. 109 t. 6. f. 1.

In alpibus a Cottiis usque ad Rhaeticas deprehenditur (††), in Helvetia vero septentrionali abesse videtur; at in Carpathis et Pyrenaeis obvia. Regionem alpinam occupat, in subalpinam descendit (6000–7500 p. p.) Pascua subuliginosa praecipue amat.

Obs. C. linifolia. Flor. Tic. p. 99. forsan ad nostram plantam non pertinet; planta enim montium parum elevatorum est. Nec C. linifoliam Tenore Catal. 1813. citare audeo. — Figura Scheuchzeri, licet respectu artis pessima, bene habitum plantae exprimit.

5. Campanula caespitosa (Scopoli), floribus racemosis, caulibus caespitosis, foliis caulinis subdentatis, corollis parvis basi dilatatis. Scop. Carn. 2. t. 4.

Syn. it. Mazzucatto Viaggio.

ex. Scopoli l. c. C. pusilla Wahl. Carp. p. 59?

In alpium parte magis orientem versus, scil. in alpibus Rhaeticis (Baldo ††) et Juliis (†); forsan et in Carpathis. Regionem sylvaticam superiorem et subalpinam habitat. 4000–6000 p. p. —

6. Campanula rotundifolia (Lin.), floribus paniculatis, foliis radicalibus cordatis, caulinis linearibus integerrimis. — Engl. Bot. t. 866.

Syn. it. All. Ped. 1. p. 108. Flor. Tic. p. 99. Marz. Vicent. p. 23. Poll. Viag. p. 15, 118. Flor. Atest. p. 24. Bertol. Am. p. 342. Savi due Centurie. Tenore Catal. 1813. Ucria Hort. p. 92.

ex. Flor. Fr. 3. p. 698. Quer. Esp. 2. p. 384. nr. 10. et Cavanill. Valencia T. 2. Flor. Graec. Prodr. 1. p. 137. Wahlenb. Carpath. p. 59. Wahlenb. Helv. p. 39. Flor. Dan. 1086. Wahl. Lapp. p. 65. Gmel. Sibir. 3. p. 161 nr. 30. Pursh. amer. bor. 1. p. 159.

β. pusilla, minor, caulibus unifloris, C. pusilla, Flor. Fr. 3. p. 697. C. Bellardi, All. Ped. 1. p. 108 tab. 85. f. 5. et Auct. p. 8.! C. cespitosa,All. Ped. 1. p. 109.

γ. lanceolata, foliis caulinis lanceolatis Fl. Ped. t. 47. f. 2.

Species latissimum spatium horizontale obtinens, maximam quippe partem zonae temperatae hemisphaerii borealis occupat. (Sibiria, Lapponia, America bor.); in planitie 43°–72° latit.; Nec minor est extensio verticalis, a planitie enim usque ad summas regiones adscendit (in regione alpina sub forma β.) In Italia superiori maxime vulgaris, in Italia inferiori sensim sensimque rarescit et versus elevatas regiones adscendit; sicut infra gradum 40° lat. vix nisi supra 2000 p. p. invenitur. In Flora atlantica abesse videtur. Loca sterilia praefert.

7. Campanula rhomboidea (Lin.), floribus racemosis subsecundis, foliis inferioribus rhomboideo- ovatis, laciniis calycinis subulatis. Barrel. ic. 567. Boccone Mus. p. 75 tab. 61. f. 1.

Syn. it.: C. rhomboidalis. All. Ped. 1. p. 110. Sco-pol carn. 1. p. 146.

ex.: C. rhomboidalis. Flor. Fr. 3. p. 701. C. rhomboida β. Wahlenb. Carp. p. 60. Hall. Helv. nr. 693. Wahlenb. Helv. p. 40.

In alpium parte occidentali vulgaris (Cénis et Simplon ††) et ni fallor per totum jugum extenditur, adest enim prope Goriziam (Scop.) Helvetiae septentrionalis, Delphinatus et Carpathorum etiam incola. Regionem sylvaticam superiorem et regionem subalpinam habitat, in regione alpina vix obvia. (2500—5000 p. p.) —

8. Campanula trichocalycina (Tenore), floribus racemosis, foliis ellipticis subsessilibus profunde et inaequaliter serratis, laciniis calycinis ca- pillaribus. Flor. Neap. t. 16.

Syn. it.: Fl. Neap. C. alburnica Briganti Stirp. rar. (ex Giornale Encicl. Septbr. 1817.)

Apenninorum partem inferiorem scil. Neapolitanam (monte Pollino †† monte Cerealto Tenore) nec non montes Nebrodenses Sicilia (†) inhabitat. In regione Fagi, circiter 4500 p. p. eam observavi.

9. Campanula Rapunculus (Lin.), floribus paniculatis, panicula coarctata, foliis pilosis undulatis, radicalibus oblongo-lanceolatis, caulinis lineari- lanceolatis. Engl. Bot. t. 283.

Syn. it.: All. Ped. 1. p. 109. Poll. Viag. p. 81. Marz. Vicent. p. 23. Flor. Atest. p. 23. Flor. Pis. et Santi Viag. 2. p. 68. 173. Prodr. Flor. Rom. p. 100. Fl. Neap. Raccolt. Viag. p. 71 et al. —

— ex.: Fl. Fr. 3. p. 699. Hall. Helv. 699. Wahl. Helv. p. 40. Flor. Dan. 1326. (var.)! Asso Arrag. p. 24. Desf. Atl. I. p. 178!

Species perinde fere respectu latitudinis extensa ac C. rotundifolia; ad circulum polarem haud adeo accedit, vix enim gradum 56 superat, at meridiem versus magis diffunditur, nam non solum in parte

Die Erstellung der Datenbestände der edition humboldt digital ist ein fortlaufender Prozess. Umfang und Genauigkeit der Daten wachsen mit dem Voranschreiten des Vorhabens. Ergänzungen, Berichtigungen und Fehlermeldungen werden dankbar entgegengenommen. Bitte schreiben Sie an edition-humboldt@bbaw.de.

Zitierhinweis

Schouw, Joakim Frederik: T – F. J. Schouw: Plan einer pflanzengeographischen Uebersicht von Italien und Sicilien , hg. v. Ulrich Päßler. In: edition humboldt digital, hg. v. Ottmar Ette. Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften, Berlin. Version 9 vom 04.07.2023. URL: https://edition-humboldt.de/v9/H0014707. Folio: https://edition-humboldt.de/v9/H0014707/2v


Download

 Dieses Dokument als TEI-XML herunterladen

Kanonische URLDieser Link führt stets auf die aktuelle Version.

Dokument: https://edition-humboldt.de/H0014707
Folio: https://edition-humboldt.de/H0014707/2v